Crohn Hastası Olarak Ingiltere'ye Taşınmak ve Doktorla Süreçler

 

İngiltere uçuşumun hemen öncesi

En son yazdığımdan bu yana yine oldukça uzun bir zaman geçmiş; fakat bazı şeylerin birikmesi uzun zaman alıyor. Bu surede yeni bir ülkeye taşındım; sağolsun Boris Johnson beni takip eder gibi ben yaşamadan bir Covid önlemini kaldırmamaya özen gösterdi. Bu yüzden de anlatabileceğim çok şey birikti. Bu surede Ingiltere'de 3 başbakan değişti. Hazırsanız anlatmaya başlıyorum.

Öncelikle iş sebebiye Londra'ya taşındım ve taşınma süreci beni çok endişelendiriyordu zira yepyeni bir ülke, bizimki gibi olmayan bir sağlık sistemi en önemlisi de ben bu Humira'yı yanımda nasıl götüreceğim orada doktoru nasıl ikna edeceğim endişesiyle doluydum. Gelmeden hemen önce Crohn's and Colitis UK derneğiyle konuşmuştum bana yanında getirebildiğin kadar Humira getir doktorla ne zaman görüşeceğin belli olmaz demişlerdi. 🤯  Ve bunu çok sıradan bir şey gibi söylemişlerdi.

Bu yüzden gelirken valizime ek bir de soğuk taşıma çantasıyla Humira'larımı yanıma almam gerekti, içini buz aküleriyle doldurdum ve yolculuğum başladı.

O dönem uçaklar bomboştu gerçekten oldukça konforlu geldim. 

2021 yılında Londra'ya giden uçaklar böyle boştu.

Buraya geldiğimde Covid önlemleri gereği 11 gün bir otelde karantinada kalmam gerekiyordu. Bana Oxford'da bir otel çıktı, üstelik ortalama altı bir otele 5 yıldızlı otel ücreti ödedim. Buraya kadar her şeyi itirazsız kabullendim. Uçaktan indiğimdeyse beni bir sürpriz bekliyordu: beni otelime götürecek bir otobüs yoktu, benim otelim kimsenin listesinde değildi. 😅 Bu benim hayattaki şansımın temsilidir. Her neyse benimle aynı kaderi yaşayan bir arkadaş daha vardı ikimiz birlikte 3 saat kadar havalimanında bizi nereye götürecekler bilmeden bekledik. Ama benim en büyük derdim soğuk çantasındaki Humiraların durumu çünkü çantada 10 saatten fazla süre beklemişlerdi. Ben görevlilere ne olur bizi düzgün bir otele götürün diye rica ettim. Çünkü bu otellerin bazılarında valiz açacak kadar bile alan yok insanların kaldıkları odalarda, bu yüzden bunu bir kaç kez tekrarladım. Her neyse en sonunda beni bir otele atadılar ve otelime gittim oradan sonrası gerçekten çok konforlu çünkü hem odam kocamandı; hem otelin çevresinde yürüyüş yaptığım alan orman gibiydi, görevliler nazikti, arkadaşlarım bana gereken her şeyin yolunu gösterdiler vs vs. Aşağıda kaldığım odayı görebilirsiniz.

karantinada kaldığım otel odası

karantina otelinin bahçesi - her gün max 20dk yürüyüş hakkım vardı

Sonrasında İngiltere'nin sağlık sistemine (NHS) kayıt oldum taşınır taşınmaz, hemen bir aile hekimine kayıt oldum. Kendisine durumumu anlattım Humira kullandığımı söylediğim anda adam sana hemen ilaç ayarlıyorum ve en kısa zamanda bir doktorla görüşmeni sağlayacağım dedi. En kısa zaman = 1 ay burada. Ben bunu zor yoldan öğrendim bana mektup geldi doktorla görüşmeniz 12'si diye o esnada 8 Ekim'deyiz. Ben 12 Ekim'de hastaneye gittim selam ben geldim randevum var diye, resepsiyondaki görevli arıyor arıyor bulamıyor benim ismimi sonra mektubu göstereyim dedim. Mektuba bir baktık 12 Kasım yazıyor; ben o an İngiltere sağlık sistemini kabullendim işte.

Aradan 1 ay geçti ben tekrar gittim randevuma doktorumla uzun uzun konuştuk ona hikayeyi anlattım. Yanımda da bir sürü raporla gitmiştim dosya dosya. Doktor Al Bakr bu kadar hazırlıklı gelmeme şok olduğunu ifade ettikten sonra sen sözlü de anlatsan ben sana inanırdım dedi. 😂 Ben alışmışım Türkiye'de her doktorun benden dosyamı istemesine bu doktor da ister sandım. Her neyse Hakan hocamın yaptığı yakın tarihli Kolonoskopiye baktı ve dedi ki: "Sen neredeyse 6 yılı aşkın süredir Humira kullanıyorsun 7 yıldan sonra bağışıklık sistemi genellikle öğreniyor ve Humira işe yaramamaya başlıyor. Fakat yeni bir ülkeye geldin şimdi bir sürü şeyle baş etmen gerekiyordur seni bir de bununla endişelendirmek istemiyorum önümüzdeki yıl bir gelsin o zaman hem kolonoskopini yaparız, hem de ilaç kullanımını değerlendiririz. Senden ricam bundan sonra aile hekimiyle iletişim kurma, her konu için Crohn hemşiresi ile iletişim kurabilirsin o hem sana hemen randevu verir, hem de gerekli tahlilleri yapar. Aile hekimi bu hastalığı bilmez o yüzden seni çok geciktirir." İşte ben o ilk görüşmemizden çok rahatlamış bir şekilde ayrıldım ve her 3 ayda bir "calprotectin" ve kan testi yapıp durumumu adım adım takip ettiler. NHS de baya başarılı dijitale aktarmada bu yüzden her değerimi kendim de kontrol edebilir hale geldim. 

gittiğim hastanenin içerisi - hp fan turnusolu bir fotoğraf

Şimdi üzerinden 1.5 yıl geçtikten sonra yeniden kolonoskopi günü geldi çattı. Kolonoskopinin ardından eğer hastalık aktif değilse Humira'yı bırakmayı deneyeceğiz buradaki doktorumla. Beni bu konuda da o kadar tane tane sebepleriyle, olasılıklarıyla ikna etti ki korkum yok gönlüm rahat doktorum eğer risk varsa beni o yola sokmaz diye düşünüyorum. Kolonoskopi burada genel anesteziyle değil genellikle ama benim lokal anesteziyle öyle bir travmam var ki Ankara'daki hastanede beni azarlaya azarlaya o hasta halimle eziyet ederek yaptılar resmen o kolonoskopiyi ben lokal anesteziyi hiç istemedim. Bu travmamı ve neden istemediğimi de kendisine anlattım. Anlayınca sebebini, önce ben bir bakayım hastanenin durumuna dedi ama diğer ihtimalde de sana söz veriyorum hiç hissetmeyeceksin bile diye ekledi (doktorumla bana ayrılan randevunun süresi her şeyi tartışıp, detaylı konuşmak için fazlasıyla yeterli). Sonra yolda giderken arayıp beni hemşire arayıp genel anesteziyle olacak ayarladık diye haber verdi. Şimdi 2 Nisan gününü bekliyorum ama burada hazırlık da Türkiye'den biraz farklı, 4 gün önceden düşük karbonhidratlı bir diyete başlanıyor. Son gün sıvı beslenip akşam da hazırlık ilaçları bol suyla tüketildikten sonra kolonoskopiye gidiliyor.

Enteresan bir şekilde sakince o günün gelmesini bekliyorum, normalde benim en çok zorlandığım faz bu hazırlık yaptığım faz olurdu ama şuan sakinim. Bakalım pazar günü nasıl geçecek...